26 juli 2024

MINDER VERSPLINTERD, WEER MEER 1 GEHEEL

Gisteren reden we door (erg veel) plekken van m’n verleden in Limburg. Plekken waar ik m’n eerste levensjaren doorbracht, plekken waar ik als jongeling en jongvolwassene geregeld naar terugkeerde en heel wat tijd spendeerde.

Lange tijd gaf hier weer zijn, me een gevoel van heimwee en verlangen om er aanvaard te worden en er thuis te mogen zijn. Dat was deze keer anders. Ik begon het wel een beetje te voelen, maar het zette zich niet volledig door, het werd niet groter en ging niet aan me trekken. Het was alsof ik er eerder vanop een afstand naar keek, als toeschouwer van m’n vroegere ik en van m’n huidige ik.

Er zijn daar nog veel herkenningspunten: plekken waar ik als kind speelde, waar ik naar fuiven ging en danste tot in de vroege uurtjes, waar ik kon verbinden met prachtige personen, waar ik liefde vond en beleefde…. Uiteraard er is veel veranderd. De wereld van vroeger hangt nog in de lucht, maar is er ook niet echt meer. Die draag ik wel in m’n hart en breng ik weer tot leven als ik doorheen die landschappen rijd.

Toen we die avond weer terug de gemeente inreden waar ik nu woon, voelde ik me landen. Een gevoel van “Oef, we zijn weer thuis”. Mijn plek waar nieuwere herinneringen, ontmoetingen en verbindingen liggen. Waar mijn paradijs, mijn rustpunt en mijn inspiratieplek zijn.

Dit alles zo bewust observeren deed me nu nog meer inzien dat ik lang verdeeld ben geweest. Mijn energie lag zowat op verschillende plekken, overal een stukje van me. Ik heb de indruk en het gevoel dat al die energie nu terug meer verzameld is, weer bij elkaar is, in mij en in het hier en nu. Daar waar ik me bevind, komt alles samen en ben ik dus weer wat meer gewoon thuis mij mezelf.

MINDER VERSPLINTERD EN WEER MEER 1 GEHEEL

We dragen zowel heden als verleden in ons en in onszelf kunnen we er altijd weer naartoe reizen als we bv weer contact willen maken met de energie van de sferen, de plekken en de personen van toen. We zijn vrij om te kiezen wat we van toen meenemen in onze beleving van het nu. En wat we ervan meenemen zal mede bepalend zijn voor het creëren van wat nog komen zal. Van ons verdere leven, ons, pad, onze toekomst. Dus waar kies jij voor om van het verleden nog te laten doorleven en jou te laten dragen en begeleiden op je verdere levenspad? Welke verhalen van toen hou jij nu nog in leven en laat jij dus actief deel uitmaken van wie jij nu bent? Wil je het met me delen? Ik verneem het graag.

Tot op dit punt komen is voor mij niet altijd even evident geweest. Het zijn lang vooral de zwaarte en het verlangen naar die dingen die er niet waren, geweest die de kleur van mijn verleden en dus ook heden hebben bepaald. Wat heeft er toe bijgedragen om wél een gunstige ommekeer te kunnen maken? Dat zijn in de eerste plaats mijn sterke reflex tot zelfreflectie, een groeiend zelfbewustzijn en een diepere verbinding met mijn essentie, mijn Licht, mijn innerlijke gids en wijsheid.

IK EER HET LICHT DAT WIJ ALLEN IN ONS DRAGEN

🙏

 

10 juli 2024

GEVANGEN IN EEN MENTALE KOOI

Je kent het wel, tijdens het scrollen op facebook of andere socials lees je net dat wat helemaal met je resoneert. Het klopt gewoon. Net wat je nodig had. Dit had ik toen ik het bericht van Kirstin Vanlierde op haar pagina "Bezield leven" onder ogen kreeg. 

KLIK HIER om het bericht van "BEZIELD LEVEN" te lezen.

Hieronder lees je mijn reflectie en waarom ik het gevoel had van "JA, EXACT DIT! Wat een mooie metafoor"

Dit is waar ik me al eens in kan bevinden. In een mentale kooi waarin mijn gedachten me gevangen houden en me geen alternatief of uitweg doen zien. Het wordt dan allemaal heel echt en zwaar, het sijpelt m’n lichaam in waardoor er wat meer vermoeidheid of meer spanningsklachten ontstaan. Zeker als het wat langer duurt…

Kaart '8 of swords' van tarotdeck 'Tarot of mystical moments' van Catrin Welz-Stein

Ervaring heeft me al geleerd om op zo’n momenten extra open te staan voor het zien van andere mogelijkheden. Doe ik dit niet, dan beland ik in een neerwaartse spiraal waardoor het extra energie en kracht van me vraagt om weer een opwaartse beweging te maken.

Doordat ik dan zo vastzit in die mentale kooi, is het niet zo makkelijk om verhelderende inzichten vanuit mezelf te laten komen. Immers de verbinding met die diepere wijsheid, m’n intuïtie is dan wat verstoord. Want alle (of toch de meeste) energie zit dan in m’n hoofd. En draait daar maar rond en maakt het verhaal alleen maar groter en zwaarder. En die energie moet dus zakken om te gaan aanvoelen wat juist, passend en bevrijdend is.

Die opening moet me dan dus van buitenaf getoond worden:

Wat mij daarvoor oa helpt, is heel goed kijken en luisteren naar wat er rondom mij leeft, de gesprekken die gevoerd worden, dingen die ik lees… Het leven wil ons ondersteunen en toont ons vaak wat we nodig hebben om ons pad weer verder te zetten.

Ook letterlijk iets helemaal anders doen, een andere omgeving opzoeken, gesprekken en verbinding met anderen, biedt vaak een verhelderend nieuw perspectief. Waardoor ik wel die opening weer kan zien en voelen

Het lichaam laten bewegen (wandelen, dans, trampoline, qigong…) is ook heel behulpzaam. Er wordt dan letterlijk beweging in de energie gebracht. Het teveel aan energie in het hoofd kan weer gaan stromen en zich verdelen over de rest van het lichaam. Dit maakt dat er wat meer rust in het hoofd komt en er ruimte is voor de dingen die echt gezien, gehoord en gevoeld willen worden.

Wat ik alleszins best zeker niet doe, is er mee blijven zitten en het voor mij alleen houden. Dan is alleen bevorderlijk om in de kooi te blijven plakken 

Herken jij dit gevoel, vastzitten in een spiraal van moeilijke, belemmerende gedachten? Hoe ga jij er op dat moment mee om? Wat of wie help jou om die vlucht uit die kooi te maken?

Ik verneem het graag.

Liefs, Davina

🕊️

  

2 juli 2024 (februari 2022)

IN VERBINDING

Eén worden met al wie is

Een samenkomst

rond het vuur

met bekenden en minder bekenden

Samen genieten van voeding

voor body, mind and Soul

Versmelten

met elkaar, met het moment, met het vuur en de wind

 Gewoon heerlijk zijn

open en wie jij echt bent

Woorden kunnen spreken, zonder wikken en wegen

die direct begrepen en juist aangevoeld worden

Het delen van wijsheid, inzichten, licht en liefde

Dankbaarheid voor alle aanwezigen

dankbaar om te verbinden,

allen één

🙏

 

6 juni 2024

IK BEN OP ZOEK NAAR MIJN PLEK

Ik voelde dat er iets rommelde in mijn diepere zelf, iets dat gevoeld en gezien wilde worden. Het toonde zich maar moeizaam. Totdat ik na een bijna aanvaring met een man die plots vanachter een camionette de weg op sprong, ik dus erg hard schrok en de remmen van m’n fiets dichtkneep en daarbij één van m’n vingernagels (linker middelvinger, misschien zit daar een betekenis achter…) erg pijnlijk achterover plooide (en zo even bleef staan, de rood-paarse streep is nog zichtbaar) en dus eindelijk een opening kreeg om te voelen wat er dieper speelde.

Ik begon te huilen, een beetje toch, want was op weg naar school om onze zoon op te pikken. Gelukkig had ik m’n zonnebril op. Op de vraag “Wat scheelt er?”, had ik toch nog niet echt kunnen antwoorden. Dat moest nog binnensijpelen.

En dat deed het. Dit is wat zich toonde: een gevoel van hier niet thuis te horen. “Ik pas hier niet, ik hoor hier niet thuis. Deze wereld, de beweegredenen van de mensen om me heen (sterk voelbaar op dat moment) zijn me vreemd. Ze voelen vreemd aan. Ze kloppen niet voor mij (en eigenlijk ook niet voor hen, maar ze weten het (nog) niet). Auto’s, huizen, materieel bezit, hoge studies, belangrijke functies bekleden,…weten, moeten, presteren, strijden…Dat alles geeft zoveel druk, ik krijg het er benauwd van, ik zie de chaos die het brengt. Het klopt niet, het voelt niet ok.”

Ik zoek m’n plek dus in een wereld die voor mij vreemd aanvoelt. Een wereld waarin ik me een rare voel, waar ik als buitenstaander naar lijk te kijken. Eigenlijk zoek ik dus een manier waarop ik in deze wereld helemaal mezelf durf en kan zijn, waar ik me thuis kan voelen. Die wereld voel ik wel diep van binnen, het is een plek waar Licht, Liefde, Harmonie, Zachtheid,…heersen. Er meer ruimte is om te Zijn, te verbinden en om te leven vanuit diepere waarden. 

Naar mijn aanvoelen (en hoop) is dit de wereld waar we hier op Aarde collectief naar aan het toe bewegen zijn. Het is alleszins de energie die door mij heen wil stromen. Die anderen wil raken en hen ook meer van hun stralende essentie wil laten voelen om vandaaruit hun mooiste leven te leven. Meer Licht en Liefde voor alles en iedereen. Als Lichtbrenger draag ik mijn steentje hier aan bij.

Wat ik nog mocht inzien: Mijn plek hier vinden, start (alles start bij jezelf) bij mezelf. Bij het loskomen van te proberen voldoen aan de waarden en standaarden van anderen, van buitenaf. Bij het helemaal omarmen van mijn Ware Zelf, van mijn Licht. Bij het durven tonen van wat ik in me draag, van wie ik in essentie ben. Ik dacht eerlijk waar dat ik dat al deed. Blijkbaar nog niet genoeg en nog niet ten volle. Er schuilt nog een onaangewend potentieel in mij dat zit te duwen om te gaan stromen. Maar ik voel dat ik het spannend vind om hiermee te verbinden en het te laten groeien. Het voelde zelfs meer dan spannend, het voelde helemaal niet veilig. Wat maakt dat ik het tegenhoud, klein hou, wegduw…tot nu toe allemaal onbewust. Dat kan ik nu niet meer zeggen, het heeft zich getoond, nu is het bewust en aan mij dus om er ruimte aan te geven.

Gisteren deed ik een healing op deze belemmerende overtuiging “Het is niet veilig om mezelf te zijn”, die zich genesteld had in mijn onderbewustzijn. Ik heb ze kunnen detecteren, plaatsen en vrijlaten. Nu is het ‘gewoon nog’ spannend om helemaal mezelf te zijn, maar wel veilig. Dit heeft zijn herstel- en integratietijd nog nodig. Ik weet nog niet precies wat me dit allemaal zal brengen en hoe dit voelbaar en zichtbaar zal worden. Maar stap voor stap zal ik wel komen tot die plek waar ik naar zoek, hopelijk nog in dit leven en in deze wereld.

Ik ben mij er van bewust dat ik niet de enige ben die met deze gevoelens en gedachten rondloopt. Hoe thuis voel jij je hier op Aarde, in onze maatschappij, in de wereld van vandaag? Hoe thuis voel jij je bij jezelf? Kan jij alle delen van jou er laten zijn, kan je ze omarmen en ze geven wat ze nodig hebben? Laat het me gerust weten.

Bij deze gaf ik je een diepe kijk in mijn leefwereld. Het voelt kwetsbaar om me zo open te stellen. Haal er voor jezelf uit wat resoneert. Je mag me altijd laten weten wat het met jou deed om dit te lezen. Ik verneem het graag.

 

 

24 mei 2024 (november 2021)

WAAROP LEG JIJ JE FOCUS?

Ga eens na bij jezelf, voel eens wat een bepaalde boodschap of een bericht van gelijk wie of wat met jou doet.

Welke gevoelens en gedachten gaan er daardoor leven bij jou? Word je er boos, gefrustreerd, angstig van en voel je zelfs afgunst naar boven komen? Of maakt het je eerder warm, blij, liefdevol en vrolijk?

Wat jij naar binnen laat komen, waar jij je hart mee vult, zegt veel over waarop jij bent afgestemd. En dus ook over hoe goed jij in je vel zit.

Het heeft een effect op je eigen welzijn, maar ook op dat van anderen in jouw omgeving (je kinderen, je geliefden, je collega’s, vrienden,…). Je straalt immers datgene uit waarmee jouw hart gevuld is en op die manier creëer jij mee de wereld rondom jou, jouw realiteit.

Emoties zijn besmettelijk, waarin wil jij anderen meetrekken, wat geef jij door aan oa. de jongere generatie? Afgunst en angst of vreugde en liefdevolle verbondenheid?

Durf te kijken naar jezelf, naar hoe jij in de wereld staat. Wat zijn de meest voorkomende gedachten, emoties die je hebt, welke woorden kenmerken jouw taalgebruik?

💗🙏 Verlicht je hart met dankbaarheid, liefde en vreugde 🙏💗

De wereld heeft het nodig.

“The world as we have created it is a process of our thinking. It cannot be changed without changing our thinking”

Albert Einstein